Ptaki ładnie wyglądają i mają ładny kolor upierzenia.
Mój ulubiony kolor to zielony.
Kojarzy mi się z wiosną, krokusami, tulipanami i ciepłem.
Ciepłe może być powietrze.
Ptaki unoszą się w powietrzu.
Powiew wiatru można poczuć, ale nie zobaczyć.
Gdybym latał, poczułbym wiatr we włosach.
Gdy ptak leci, czuje chyba wolność. Leci to czuje chyba wolność.
Ignacy Starzyński
W 2023 pierwsza indywidualna wystawa PTAKI w Konturach Kultury była doskonałą okazją, aby zaprezentować jego twórczość szerszej grupie odbiorców w przestrzeni publicznej. Drugą okazją do zobaczenie jego prac podczas festiwalu PODWODNY WROCŁAW 2023 była wystawa grupowa pn. SCENA SZTUKI INTERMEDIALNEJ Podwodny Wrocław „WSPÓLNOTA – wychodząc z cienia antropocenu…?”
Jego prace głównie opowiadają o subtelności ptasiego świata. Artysta tworzy sztukę niezwykle malarską, choć powstaje głównie kredkami akwarelowymi.
Do swoich prac wybiera różnego rodzaju kartki (niby przypadkowe) o zróżnicowanych fakturach a jednak finalnie zawsze doskonale pasują do charakteru skrzydlatej piękności, nad którą pracuje w danym momencie.
W trakcie rysowania często w zadumie spogląda w okno i w otoczeniu zieleni będącej nieodzowną częścią pracowni, powoli nakłada delikatny kontur, później kreseczka po kreseczce powstaje barwne upierzenie zwierzęcia. Tło, które otacza ptaki jest zarazem spokojne i dynamiczne. Niezwykle harmonijne. Przyglądając się jego obrazom odnoszę nieodzowne wrażenie że wokół ptaków jest ukazana tylko niewielka część ich otoczenia a w rzeczywistości otacza je
bezkresna przestrzeń. Podczas rozmowy z artystą zapamiętałam to, co mi powiedział, że ptaki są wolne choć ich wolność zależy często od człowieka. Naszła mnie wtedy refleksja czy tak nie jest z naturą człowieka?
Wolni się rodzimy a potem sami zamykamy się w symbolicznych klatkach, które uniemożliwiają nam pełne rozwinięcie skrzydeł.
Zapraszam do obserwowania jego prac (tak jak obserwujemy ptaki w naturalnym środowisku), które są opowieściami o wolności, dzięki której można w każdej chwili wzbić się w powietrze a stamtąd widać znacznie więcej.
Marta Hajdrych
